انواع موتور گیرلس آسانسور
موتور گیرلس یا همان بدون گیربکس آسانسور نسل جدید موتورهای آسانسور هستند.
انواع موتور گیرلس آسانسور و در کل موتورهای الکتریکی در کل به دو نوع سنکرون و آسنکرون تقسیم بندی می شوند.
موتورهای سنکرون از سال 1985 با جایگزینی تکنولوژی آهن ربای دائم به جای آهنربا های الکتریکی با کاهش بسیار زیاد در ابعاد موتور همراه بود.
تا قبل از دستیابی به تکنولوژی VVVF و نیز استفاده از آهنربای دائم به جای سیم پیچ به دلیل عدم کنترل دور موتور جهت صنعت آسانسور مناسب نبودند.
امروز موتور گیرلس آسانسور( بدون گیربکس) برای آسانسورهای با سرعت 2/5 متر بر ثانیه و بیشتر بسیار متداول می باشد.
برخلاف موتورهای گیربکس دار که به دلیل اصطکاک چرخ دنده ها تولید گرمای زیاد دارند و نیاز به تهویه در آنها الزامیست ، موتورهای گیرلس به دلیل نوع تکنولوژی آن افزایش دما در فرمان کارکرد کمتر اتفاق می افتد ، البته در موتورهای سرعت بالا و ترافیک زیاد فن خنک کننده وجود دارد.
یکی دیگر از مزیت های موتورهای گیرلس نسبت به گیربکس دار توانایی استفاده آنها در آسانسورهای بدون موتورخانه (MRL) به دلیل حجم کم موتور و کاهش فضای اختصاصی یافته از چاه برای استقرار آن می باشد.
موتورهای گیرلس از چند لحاظ به موتورهای گیربکس دار برتری دارند:
- مصرف برق و انرژی پایینتر
- حجم فیزیکی کوچکتر
- قابلیت اجرا در آسانسورهای بدون موتورخانه (Machine roomless)
- کاهش هزینه های ساختمانی و بنایی در اجرای آسانسورهای بدون موتورخانه
- کاهش نویز و سر وصدا
- عدم نیاز به روغن کاری گیربکس
- کاهش هزینه های سرویس و نگهداری
- سرویس و نگهداری آسانتر
- قابلیت دستیابی به سرعتهای بالاتر همراه با ظرفیتهای بالاتر
- نصب آسانتر
- تکنولوژی جدیدتر و به روزتر
قیمت آسانسور گیرلس
از مزیت های دیگر موتور گیرلس آسانسور می توان به عدم نیاز به سرویس و نگهداری ، عدم نشت روغن ، عدم نیاز به تعویض روغن گیربکس اشاره نمود.
هزینه استفاده از موتور گیرلس به دلایل ذیل تقریبا” 2 برابر موتور گیربکس می باشد.
- افزایش هزینه تهیه سیم بکسل به دلیل افزایش طول آن در سیستم 2 به 1
- افزایش تعداد فلکه های هرزگرد در سیستم 2 به 1
- هزینه بیشتر نصب
- هزینه بیشتر قیمت تابلو فرمان
اما نباید این نکته را فراموش کرد که مبلغ صرفه جویی شده در مصرف برق استفاده از آسانسورهای گیرلس در زمان حدود 2/5 سال یا ده هزار ساعت کارکرد این اختلاف قیمت را جبران خواهد کرد.
البته هزینه های مربوط به تعویض روغن گیربکس ، سرویس و نگهداری ، تعویض یاتاقانهای شفت و … در موتورهای گیربکس را نیز باید به مبلغ فوق اضافه کرد.
نحوه نصب آسانسور گیرلس
راه اندازی تمامی موتور گیرلس در صنعت آسانسور به وسیله درایو می باشد.
راه اندازی موتورهای گیرلس به وسیله روش ولتاژ متغیر و فرکانس متغیر با نمادهایی همچون 3VF ، VVF ، V3F که مخفف وازه variable frequency variable voltage می باشد نشان داده می شود ، این مکانیزم به وسیله درایو تامین می گردد به این صورت که درایو برق AC 3 فاز را به برق DC تبدیل می کند ، سپس ولتازها و فرکانس های مورد نیاز را مجدد به صورت برق AC به موتور تزریق می کند.به دلیل این توانایی یعنی تبدیل برق DC به AC به تجهیز یاد شده مبدل یا اینورتر نیز می گویند.
زمانی که کابین با بیش از نصف ظرفیت به سمت پایین یا کمتر از نصف ظرفیت به سمت بالا حرکت میکند موتور گیرلس آسانسور تبدیل به ژنراتور شده و تولید برق می کند.
این برق نا خواسته در صورتی که در جایی مصرف نشود می تواند آسیب جدی به اینورتر وارد کند.برای جلوگیری از این اتفاق تجهیزی به نام مقاومت ترمز یا brake resistor این جریان را به حرارت تبدبل می کند. در ساختمان های ارتفاع بلند مقدار این جریان قابل توجه خواهد بود لذا می توان این جریان الکتریکی را به شبکه برق ساختمان باز گزداند.
برای استفاده از درایو در سیستم آسانسور باید به موارد ذیل دقت نمود:
– پیچ های ترمینال های انتقال قدرت همیشه محکم باشند.
– توان درایو باید با توان موتور تناسب داشته باشد.
– مشخصات فیوزهای تابلو باید طبق دستور سازنده درایو باشد.
– به دلیل حرارت ایجاد شده توسط درایو تجهیزات دیگر باید در فاصله ایمن از درایو نصب گردند.
– درایو به هیچ عنوان نباید به صورت افقی نصب گردد.
– در محیط های با شرایط هوایی نا مناسب از درایو با IP با دلایل بالا استفاده شود.
– درایو در معرض نور مستقیم آفتاب قرار نگیرد.
– ارت درایو حتما به ارت ساختمان و تابلو فرمان متصل باشد.
– درایو در برابر نفوذ آب محافظت شده باشد.
– رطوبت محیط در محل نصب نباید از 70% تجاوز کند.
در مجموع میتوان گفت به دلایل حذف گیربکس و راندمان بالاتر موتورهای گیرلس AC ، این نوع موتورها نسبت به موتور گیربکس های AC حداقل 30% انرژی کمتری مصرف می کند.
