تابلو فرمان آسانسور را میتوان مرکز پردازش سیستم دانست و یکی از مهمترین بخشهای آسانسور از این جهت که دستورهای لازم از طریق مدار فرمان به موتور فرستاده میشود و عملکرد کل مجموعه آسانسور را در برمیگیرد، میباشد.
انواع تابلو فرمان آسانسور
در بخش قطعات در آسانسورهای ترکیبی از تابلو فرمان به عنوان بخش مهمی از یک آسانسور نام بردیم. در این مقاله کوتاه سعی داریم مروری کوتاه به تابلو فرمان و انواع آن داشته باشیم و در ادامه به مقایسه آنها بپردازیم.
تابلو فرمان آسانسور را میتوان مرکز پردازش سیستم دانست و یکی از مهمترین بخشهای آسانسور از این جهت که دستورهای لازم از طریق مدار فرمان به موتور فرستاده میشود و عملکرد کل مجموعه آسانسور را در برمیگیرد، میباشد. دو نوع متداول این تابلوها که عمدتاً در کشور مورد استفاده قرار میگیرند، عبارتند از: تابلو فرمان دو سرعته (SPD2) و تابلو فرمان درایودار (VF3).
تابلو فرمان دو سرعته (SPD2)
در این نوع آسانسورها که با تابلو فرمان دوسرعته کار میکنند، از موتورهایی استفاده میگردد که دارای دو سیمپیچ بوده و قادر به حرکت در دو سرعت مختلف هستند. عملکرد این تابلو فرمان به این صورت است که هنگام حرکت از حالت سکون، موتور با دور تند شروع به حرکت کرده و در زمان کوتاهی به سرعت مورد نظر میرسد و هنگام نزدیک شدن به سطح طبقه مورد نظر به یکباره با تغییر دور موتور، سرعت آسانسور کاهش یافته و در مرحله بعد سرعت به صفر میرسد.
لازم به ذکر است که با تغییر سرعت ناگهانی موتور، کابین آسانسور هنگام شروع به حرکت و توقف، جابجاییهای ناگهانی خواهد داشت که این حالت مطلوب نبوده و حتیالامکان باید سعی کرد که از این اختلال جلوگیری نمود. ضمن اینکه با این روش موتور آسانسور به طور مستقیم راهاندازی میشود و جریانهای راهاندازی 5 تا 7 برابر جریان نامی از سیمپیچ موتور عبور خواهد کرد که ضمن کاهش عمر مفید موتور مصرف برق را افزایش خواهد داد که مقرون به صرفه نخواهد بود.
تابلو فرمان درایودار (VF3)
درایو دستگاهی الکترونیکی بوده که میتواند با تغییر سطح ولتاژ و فرکانس شرایطی مطلوب برای راهاندازی موتورها را فراهم آورد و قابلیت تغییر سرعت و گشتاور را در موتور ایجاد کند. در تابلو فرمانهای درایودار، با یک دستگاه کنترل دور موتور (اینورتر) میتوان با به وجود آوردن شرایط مطلوب، موتور آسانسور را به صوررت نرم راهاندازی کرد. این درایوها با تنظیم ولتاژ و فرکانس این امکان را ایجاد میکنند که سرعت موتور با دور آهسته شروع به حرکت کند و با افزایش تدریجی ولتاژ به سرعت نامی خود برسد و موتور یکباره از سرعت صفر به نامی نرسد که در این صورت دیگر با اختلال ضربه و تکانهای ناگهانی کابین مواجه نخواهیم بود.
در ذیل به مقایسه موردی این دو تابلو فرمان میپردازیم:
تابلو فرمان دو سرعته (SPD2) | تابلو فرمان درایودار (VF3) |
به دلیل حرکت و توقف ناگهانی موتور آسانسور، ضربههای ناگهانی به کابین وارد خواهد شد | با راهاندازی نرم موتور توسط درایو، کابین به هنگام حرکت هیچ تکانی نخواهد داشت و سرعت آن با شیب ملایم افزایش خواهد یافت |
در هنگام حرکت، موتور جریان بالایی از شبکه کشیده شده است | درایوها با تنظیم ولتاژ و فرکانس، جریان راه اندازی را محدود کرده است |
سطح کف آسانسور نسبت به طبقات، با تغییر بار قرار داشته روی آن (تعداد افراد کابین) تغییر میکند | درایو با فیدبک گرفتن از موتور، سطح ایدهآل جهت توقف آسانسور را تعیین کرده و در هر حالتی هم سطح با طبقات قرار خواهد گرفت. |
به دلیل تغییر سرعت موتور و همچنین باز و بسته شدن کنتاکتهای کنتاکتور، آلودگی صوتی زیادی ایجاد خواهد شد | تغییر دور به صورت پلهای وجود نخواهد داشت و صداهای ناشی از کارکرد موتور به حداقل خواهد رسید. |
برای ایجاد دو سرعت مختلف از موتورهای با دو سیم پیچی استفاده میشود | از موتورهایی با همین نام که برای این کار طراحی شدهاند و فقط دارای یک سیم پیچی هستند، استفاده میشود |
هزینه اولیه کمتری دارند | با بهینهسازی مصرف انرژی، قادر به صرفه جویی مصرف انرژی به میزان %50 است؛ ضمن اینکه سیستمهای 3 VF استهلاک کمتری داشته و از نظر سرویس و نگهداری کم هزینهتر هستند |